Fanny Blogt

Monday 19 March

Studievoorlichting nieuwe stijl?

Het is weer de tijd van het jaar dat jongeren zich druk beginnen te maken over studiekeuze. Examens komen dichterbij. Of als je al studeert begin je halverwege je jaar te merken dat dit toch niet echt iets voor jou is. Best lastig. Want hoe weet je met je korte levenservaring nou wat goed bij je past? Waar je goed in bent? Waar je gelukkig van gaat worden? Met welke studiekeuzes je een lekker leventje kan gaan leiden? Welke studies tot welke beroepsmogelijkheden leiden?
(filmpje Shift Happens: we leiden op voor banen die nu nog niet bestaan).
Voor sommige jongeren is al duidelijk wat ze willen worden vanaf dat ze kind zijn (dokter, brandweerman, juf etc.) maar voor veel jongeren is de hoeveelheid keuzes overweldigend (zie filmpje Paradox of Choice)

Maar hoe ga je dan kiezen? Door een gesprek met een decaan: iemand die je niet kent die dan ineens Het Antwoord moet weten? Een beroeps/studiekeuzetekst waarbij de volledige complexiteit van de werkelijkheid ineens is veranderd in een lijst van meerkeuzevragen? Allebei hele handige hulpmiddelen en het is voor sommige jongeren onwijs waardevol om hier op zo’n manier bij stil te staan. Maar toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat een deel van het hoge schooluitval gehalte deels te wijten is aan de moeilijkheid voor jongeren om goede keuzes te maken. (Ik zou nu in kunnen gaan op de neurologische kant van het verhaal dat puberbreinen nog helemaal niet in staat zijn om dit soort keuzes goed zelfstandig te maken, maar dat bewaar ik voor een andere keer.)

Ook ik heb niet De Oplossing, maar ik had laatst wel een fantastische ervaring die me aan het denken zette…

Bij een van de Jimmy’s die we nu aan het opstarten zijn, hebben jongeren bedacht dat ze filmpjes willen maken om jongeren te wijzen op het bestaan van Jimmy’s en waarvoor je er terecht kan. Het was een super leuk en gemotiveerd groepje waarvan een meisje als meisjesdroom heeft om actrice te worden. Maar ja… geen van hen had ervaring met filmpjes maken. Bij Jimmy’s werken we met co-creaties met experts en het koppelen aan jongeren die er wel ervaring mee hebben. Zo kwamen we bij de jongens van Creavime. Flemon is echt een super gemotiveerde gast die enthousiast vertelt over zijn werk. Zo enthousiast dat hij super natuurlijk de leiding over het groepje nam en alle jongeren in zijn vakgebied meenam.
En toen gebeurde het… Alle jongeren, dus niet alleen het meisje die actrice wilde worden, gingen Flemon ‘t hemd van z’n lijf vragen. Wat leer je op jouw school? Wat kan je ermee worden? Hoe zit het met toelating? Hoe zijn de docenten? Waarom doe je dit soort dingen in je vrije tijd? Etc etc…

Het leek wel of zijn enthousiasme en motivatie ook iets aanwakkerde in de anderen. Flemon was vastbesloten om er een succes van te maken. Dus zij gingen ineens ook op onderzoek uit om zelf te ontdekken hoe zij wilden bijdragen en wat bij hen paste.

Dit was officieel natuurlijk geen studievoorlichting. Dit gaat er ook vast niet voor zorgen dat het groepje die er bij was nu ook allemaal dezelfde opleiding als Flemon gaan doen. Of dat de keuze die ze maken gelijk de goede keuze gaat worden. Maar ik weet wel zeker dat dit in ieder geval een klein beetje heeft bijgedragen aan het idee dat ook zij iets kunnen vinden waar ze net zo enthousiast over zijn en goed in worden als Flemon enthousiast is over film.

Dus wat zou er gebeuren als jongeren in de loop van hun school carrière een aantal keer (of heel vaak :-) ) in aanraking komen met andere jongeren die hun “ding” of talent al hebben gevonden. Dat ze al spelende en experimenterend er achter kunnen komen wat ze tof vinden om te doen.

Een paar jaar geleden bedachten Elroy Eefting, Rozemarijn Knollema en ik al de KIK jongerenprojecten, ontzettend verschillende projecten waar jongeren in mee zouden kunnen werken om hun talenten te ontdekken en ontwikkelen. Daar zat ook al een stukje peer – to – peer samenwerking in om van elkaar te leren. Maar nu ik het met Jimmy’s een aantal keer in actie heb gezien begin ik steeds meer te denken dat we echt op het goede spoor zaten, en dat – onbewuste- peer to peer samenwerking wel eens heel waardevol kan zijn voor jongeren die nog niet goed weten wat ze kunnen of willen.

Hoe gaaf zou het zijn als we komende jaren allerlei best practices konden verzamelen op dit gebied? Zodat we de jongeren die hun talent hebben gevonden ook echt in de spotlight kunnen zetten? Hun een platform geven om hun kwaliteiten verder te ontwikkelen én over te brengen op anderen? En dat zo andere jongeren kansen krijgen om ook hun eigen kwaliteiten te ontdekken?

Zie ik iets over het hoofd of is dit een duidelijk geval van win-win- win?

 

2

 
Thursday 16 February

JongerenPlatform Friesland; over praten versus doen

Eind januari ronden we het tweede traject van het Jongeren Platform van de Provincie Friesland (JPF) af. In 2010 mocht ik samen met Aukje Postma van Present Promotions een groep super enthousiaste jongeren begeleiden die advies mochten geven over de braindrain in Friesland.

Er kwamen mooie strategische adviezen uit als: maak je niet druk om jongeren die weggaan, doe iets voor de jongeren die blijven. En praktische ideeën als: maak een kortingsbon voor een “retourtje wereld”. Jongeren die op wereldreis willen kunnen dan een deel van hun reis vergoed krijgen als ze na terugkeer opgedane kennis en ervaring inzetten voor hun eigen leefomgeving.
Kortom: de jongeren vonden het gaaf, Aukje en ik waren enthousiast en de provincie was tevreden en ging de adviezen serieus bestuderen.

Dat bestuderen duurde een tijdje. En nog een tijdje. En nog een tijdje. Met allemaal hele legitieme redenen waarom er geen besluiten genomen konden worden over de adviezen van de jongeren. Begrijpelijk, logisch en zonde. Want de reden om het JPF in leven te roepen was o.a. omdat de Provincie het belangrijk vindt om jongeren te betrekken bij actueel beleid en om jongeren meer kansen te geven om invloed uit te oefenen op hun eigen leef- leer- en werkomgeving.
Betrokkenheid van jongeren is een soort elastiekje. Als je input levert, meedenkt, kansen biedt, hen serieus neemt, kritisch bent etc dan bewegen jongeren enthousiast mee. Maar de rek is niet eindeloos… en op een gegeven moment breekt het elastiekje en ben je hun betrokkenheid kwijt.

Dus toen de Provincie Friesland eind 2010 besloot door te willen met het JPF hebben we met elkaar goed gekeken hoe we er nu echt voor konden zorgen dat jongeren betrokken werden en het gevoel hadden dat ze zelf invloed hadden op wat er gebeurde in de provincie. Het antwoord bleek simpel. Laat jongeren niet alleen advies uitbrengen, maar laat ze het ook zelf regelen. Simpel antwoord, maar wel een antwoord dat veel lef vraagt van de provincie.

Want het betekent dat je bij voorbaat al toestemming moet geven voor het uitvoeren van plannen, terwijl je nu nog niet eens weet wat de jongeren zullen bedenken. Kan je hen wel vertrouwen? Zijn ze wel in staat om in een beperkte periode, met een beperkt budget een concreet project te bedenken en uit te voeren? Op een vakgebied waar ze geen expert zijn?
Niemand wist het antwoord van tevoren. Maar iedereen was het er over eens dat het de moeite van het proberen waard was.

Inmiddels zijn we een heel jaar aan de slag geweest met het thema duurzaamheid. Jongeren gingen op tournee langs duurzame initiatieven, ze spraken met experts van o.a. het Netwerk Duurzame Dorpen, deden onderzoek via internet en verkenden wat ze zelf belangrijk vonden.

En dat bleek nogal wat! Voor de zomer gingen we in 1 dag tijd een concept bedenken. We begonnen met zo’n 100 ideeën en adviezen die we eigenlijk allemaal wel wilden realiseren. Dit varieerde van technologische hoogstandjes als het ontwikkelen van een apparaat dat wind- zonne- water- en aardenergie combineerde, tot super eenvoudig en snel toepasbaar als “op scholen een energiebespaarplan maken zodat er minder vaak lichten branden, er minder water verspild wordt en er meer afval gescheiden wordt”.

Uiteindelijk kwamen we uit op een concept dat aardig wat ideeën bundelde. De jongeren wilden een duurzaam park, met buurtmoestuin, biologisch eettentje, een energie opwekkende speeltuin, een sustainable dancefloor en lantaarnpalen met bewegingssensor en zonnecollectoren.
Tsja… niemand had hen verteld dat ze niet ambitieus mochten zijn. En ze brachten het zo enthousiast dat zelfs de duurzaamheidsexperts van de Provincie enthousiast werden en wilden helpen om het te laten slagen.

Al snel bleek dat een compleet nieuw park aanleggen iets boven onze pet ging. (Tenzij alle jongeren een half jaar gingen stoppen met school en fulltime tuinman, architect, beleidsmedewerker, econoom, marketeer, opbouwwerker etc. ging worden; maar dat vond niemand een goed idee)
We hebben er daarom voor gekozen om te kijken met welke partners we onderdelen van ons plan konden uitvoeren.
En daar ontstonden 2 concrete projecten uit.

Met de gemeente Heerenveen en Speelkracht zijn we op dit moment druk bezig met het ontwerpen van een energie opwekkende speeltuin voor hun Smuk en Sunig programma.
En met de gemeente Leeuwarden en de Friese Milieufederatie zijn we in de Potmarge een Pluk de Stad route aan het uitstippelen om mensen bewust te maken van al het lekkers dat gewoon naast de deur groeit en gratis geplukt kan worden. Toch duurzamer dan een mango van de andere kant van de wereld.

Het allerleukste van deze manier van werken is dat het JongerenPlatform van de provincie Friesland op deze manier echt onderdeel wordt van het netwerk op het gebied van duurzaamheid. Niet alleen in Friesland, maar ook contacten met nationale initiatieven als het Springtij Festival en De Nacht van de Duurzaamheid. Super inspirerend en leerzaam voor de jongeren. Maar ook goed voor de provincie dat de provincie door zo’n enthousiaste groep vertegenwoordigd wordt op al die plekken.

Doordat we niet alleen praten maar ook concreet dingen doen draagt de provincie bovendien bij aan “actief burgerschap” zoals dat zo mooi heet. En actief burgerschap blijkt steeds noodzakelijker nu er op praktisch alle overheden flink bezuinigd moet worden. Met het JongerenPlatform proberen we te laten zien dat dit niet alleen maar crisis oplevert, maar ook veel kansen.

Laten we gewoon zelf doen wat we belangrijk vinden. En laten we hopen dat er meer overheden zijn die er voor kiezen om al die waardevolle initiatieven van jongeren (en volwassenen natuurlijk :-) ) te stimuleren en ondersteunen. Blijkbaar kan het :-) De Provincie Friesland en het JPF laten het al zien!

 

0

 
Tuesday 19 July

Een Slimmerkunde visie voor onderwijs

Soms doe je van die projecten die dan hele leuke semi-onverwachte bijeffecten hebben. Zo schreven we Slimmerkunde eigenlijk voor middelbare scholieren. We wilden hen graag tools leren om slimmer te leren en slimmer te leven (on- en offline!) Maar nu blijkt dat docenten en mediacoaches ook vaak erg geïnteresseerd zijn in het gedachtegoed achter Slimmerkunde.

door Kim Ravers

door Kim Ravers

Ik heb het idee dat er heel veel scholen zijn die op zoek zijn naar een positieve manier om met nieuwe media om te gaan. En vooral naar een passende visie – zodat ze niet domweg hyves, twitter, facebook en smartphones hoeven te verbieden- maar dat ze nadenken over de toegevoegde waarde en de beperkingen van nieuwe media voor het onderwijs en het leervermogen van hun leerlingen en docenten.
Want eigenlijk gaat Slimmerkunde natuurlijk ook over flexibel omgaan met alle mogelijkheden die er zijn. Het gaat over open staan voor alle mogelijkheden om leerlingen en docenten te stimuleren om zo leuk mogelijk zo goed mogelijk te presteren. Het gaat over ontdekken wat je wilt, hoe je dat wilt, en het vervolgens ook doen.

Internet heeft een wereld aan mogelijkheden geopend die voorheen niet zichtbaar, of zelfs ondenkbaar, waren. Nu vind je alleen voor de ipad al bijna 10.000 educatieve apps. Kennis opdoen was nog nooit zo makkelijk en leuk.

Uiteraard zijn er ook gevaren. Verhalen over 13 jarige meisjes die afspraakjes maken met ouwe kerels via hyves, zijn een horrorbeeld voor alle ouders en docenten. De vraag is niet of dat erg is, en of je daar alert op moet zijn als volwassene (en jongere). Dat spreekt voor zich. De vraag is hoe je er mee om wilt gaan.

Het verkeer is ook gevaarlijk. Daarvoor hebben we zijwieltjes, rijbewijzen, zebrapaden en verkeerslessen uitgevonden. Maar ook autovrije zondagen, bebouwde kommen, talloze fietspaden, crossfietsen crossbanen en andere positieve oplossingen die de mogelijkheden van mobiliteiten verkeer optimaal benutten.

Dus volgens mij is de vraag voor alle scholen: Hoe maak je leerlingen en docenten bewust van je mogelijkheden en risico’s die nieuwe media biedt? En hoe wil je dat ze daar mee omgaan?

Ik ben erg benieuwd naar scholen die hier al heel bewust een visie op hebben ontwikkeld. Ik denk echt dat jullie een voorbeeld kunnen zijn voor onderwijsland. Ik hoor ze graag!

 

5

 
Friday 09 April

Nagenieten van #tuketakomst

Vandaag organiseerde het jongerenplatform van de provincie Friesland een bijeenkomst; Tuke Takomst. We gingen het met jongeren, beleidsambtenaren, docenten, ondernemers en andere professionals hebben over de toekomst van jongeren in Friesland. En wauw, wat was het leuk om te zien hoe ze dat hadden neergezet. Ik ben echt trots! Wat tof dat ik zo’n leuke club jonge mensen mag begeleiden en dat ze dan zo betrokken en inhoudelijk bezig zijn met onderwerpen als talentontwikkeling, de braindrain in Friesland, het ambitieniveau van Friezen en hoe je in godsnaam Friesland interessant kan maken/ houden voor jongeren.

Even een paar highlights

* Uit de groep van Paul Molenaar (ROC Friese Poort) en Willem Reek (provincie Friesland) kwam beiden het initiatief om te bedenken hoe we naast een braindrain ook een brain-import kunnen organiseren. Dus “buitenstaanders” naar Friesland toe trekken… Leuk hoe die ideeen parrallel ontstaan.

* Willem Reek (programmamanager Provincie Friesland) was voor mij ook een highlight op zich. De vorige keer dat ik hem aan de slag zag met een groep jongeren was hij vooral erg goed in beleidsmatig uitleggen over zijn werk rondom de kenniseconomie en het belang daarvan. Een goed verhaal, maar hoe langer het verhaal duurde hoe meer jongeren glazig voor zich uit keken. Deze keer was het echt 180 graden anders. Hij stimuleerde en prikkelde de jongeren om zelf hun verhaal, mening en creativiteit toe te voegen aan het groepsproces. Heel tof!

* Mauk Mulder was ook aanwezig met zijn verhaal over macht en hoe je als jongere/ minder machtige toch invloed kan uitoefenen op soms ingewikkelde situaties. Sommige jongeren voelden een generatiekloof, maar hij heeft ook aardig wat mensen aan het denken gezet. Ik hoorde zelfs dat een meisje achteraf haar persoonlijke dillema nog even aan hem voor had gelegd. Ze kreeg advies op maat van Mauk. Gaaf toch? Hoe vaak krijg je de kans om De Expert op het gebied van macht, rechtstreeks vragen te stellen?

* De ideeën van Frank Zijlstra en Glen Wolters om het ambitieniveau van Friezen op te krikken viel ook in goede aarde. Droomportfolio’s, hobby’s die sterk verbonden worden met scholen, en een inspiratiebeurs om te ontdekken welke dingen je boeiend vind ipv welk beroep je wilt uitoefenen kwamen aan bod. Die jongens hebben in ieder geval geen gebrek aan ambitie. Wat hun betreft is de sky the limit in Friesland.

* Marijke Roskam! Zij was nog eens een highlight! Als je ooit een frisse betrokken dagvoorzitter nodig hebt? Dan moet je haar bellen. Heel persoonlijk, to the point en met mooie kritische vragen hield ze de hele groep alert en in beweging. En dat terwijl ze ‘s nachts pas om half 4 thuis was na haar nachtprogramma op de radio… Wauw, plus 1 voor Marijke ;-) (Schijnt dat “Plus 1″ het nieuwe woord is om mensen een compliment te geven :-) )

* Joke Lunsing (docent NHL) zei iets wat in ieder geval bij mij een bruisend effect had. Ze zei: “Volgens mij is dit nog maar het topje van de ijsberg! Stel je voor dat we gesprekken tussen jongeren en professionals regelmatig organiseren en dat door heel Friesland!” Even later sloot Maarten Visser (coördinator van MEP) hierbij aan door te vertellen dat hij de dag nog waardevoller had gevonden als er nog wat meer kennis was ingebracht door de gevestigde partijen zoals de Kamer van Koophandel. Dan hadden jongeren ook gemerkt hoeveel kansen en mogelijkheden er al voor het oprapen liggen.

* Wiske Wulf is ook een vermelding waard. Van te voren waren er best wel wat jongeren die dachten: “hmmm een verhalenmeisje, wat moeten we ons daar bij voorstellen?” Maar het blijkt dat sprookjes toch echt van alle tijden zijn, zeker als ze zo goed verteld worden als door Wiske. Jeetje mineetje, wat een verhaal over De Nozele Prinses die zelf haar leven vorm geeft!

* Hmm over de jongeren van het Jongerenplatform had ik al opgeschept he? Ok nog even heel kort dan… Als iemand nog 1 keer tegen mij zegt dat jongeren niet betrokken zijn bij wat er speelt in de wereld dan ga ik ze gelijk koffie laten drinken met de jongeren van het jongerenplatform. Zij hebben hard gewerkt! Zich ingelezen, interviews gedaan, geklooid met videomateriaal, enquetes gehouden en natuurlijk de Tuke Takomst dag georganiseerd. Voor alle werkgevers in Friesland: houd ze in de gaten! Zij gaan het stuk voor stuk ver schoppen :-)

En nu dan?

Nu gaan we eerst weekend vieren. Dan gaan we alle input en ideeen even een tijdje lekker laten bruisen en gisten. Om natuurlijk uiteindelijk met een concreet plan te komen voor de Provincie, hoe wij als jongeren vinden dat de toekomst van Friesland nog mooier kan worden :-)

Als je nieuwsgierig bent, laat dan een berichtje achter, dan stuur ik je tzt de informatie toe!

 

1