Fanny Blogt

Thursday 16 February

JongerenPlatform Friesland; over praten versus doen

Eind januari ronden we het tweede traject van het Jongeren Platform van de Provincie Friesland (JPF) af. In 2010 mocht ik samen met Aukje Postma van Present Promotions een groep super enthousiaste jongeren begeleiden die advies mochten geven over de braindrain in Friesland.

Er kwamen mooie strategische adviezen uit als: maak je niet druk om jongeren die weggaan, doe iets voor de jongeren die blijven. En praktische ideeën als: maak een kortingsbon voor een “retourtje wereld”. Jongeren die op wereldreis willen kunnen dan een deel van hun reis vergoed krijgen als ze na terugkeer opgedane kennis en ervaring inzetten voor hun eigen leefomgeving.
Kortom: de jongeren vonden het gaaf, Aukje en ik waren enthousiast en de provincie was tevreden en ging de adviezen serieus bestuderen.

Dat bestuderen duurde een tijdje. En nog een tijdje. En nog een tijdje. Met allemaal hele legitieme redenen waarom er geen besluiten genomen konden worden over de adviezen van de jongeren. Begrijpelijk, logisch en zonde. Want de reden om het JPF in leven te roepen was o.a. omdat de Provincie het belangrijk vindt om jongeren te betrekken bij actueel beleid en om jongeren meer kansen te geven om invloed uit te oefenen op hun eigen leef- leer- en werkomgeving.
Betrokkenheid van jongeren is een soort elastiekje. Als je input levert, meedenkt, kansen biedt, hen serieus neemt, kritisch bent etc dan bewegen jongeren enthousiast mee. Maar de rek is niet eindeloos… en op een gegeven moment breekt het elastiekje en ben je hun betrokkenheid kwijt.

Dus toen de Provincie Friesland eind 2010 besloot door te willen met het JPF hebben we met elkaar goed gekeken hoe we er nu echt voor konden zorgen dat jongeren betrokken werden en het gevoel hadden dat ze zelf invloed hadden op wat er gebeurde in de provincie. Het antwoord bleek simpel. Laat jongeren niet alleen advies uitbrengen, maar laat ze het ook zelf regelen. Simpel antwoord, maar wel een antwoord dat veel lef vraagt van de provincie.

Want het betekent dat je bij voorbaat al toestemming moet geven voor het uitvoeren van plannen, terwijl je nu nog niet eens weet wat de jongeren zullen bedenken. Kan je hen wel vertrouwen? Zijn ze wel in staat om in een beperkte periode, met een beperkt budget een concreet project te bedenken en uit te voeren? Op een vakgebied waar ze geen expert zijn?
Niemand wist het antwoord van tevoren. Maar iedereen was het er over eens dat het de moeite van het proberen waard was.

Inmiddels zijn we een heel jaar aan de slag geweest met het thema duurzaamheid. Jongeren gingen op tournee langs duurzame initiatieven, ze spraken met experts van o.a. het Netwerk Duurzame Dorpen, deden onderzoek via internet en verkenden wat ze zelf belangrijk vonden.

En dat bleek nogal wat! Voor de zomer gingen we in 1 dag tijd een concept bedenken. We begonnen met zo’n 100 ideeën en adviezen die we eigenlijk allemaal wel wilden realiseren. Dit varieerde van technologische hoogstandjes als het ontwikkelen van een apparaat dat wind- zonne- water- en aardenergie combineerde, tot super eenvoudig en snel toepasbaar als “op scholen een energiebespaarplan maken zodat er minder vaak lichten branden, er minder water verspild wordt en er meer afval gescheiden wordt”.

Uiteindelijk kwamen we uit op een concept dat aardig wat ideeën bundelde. De jongeren wilden een duurzaam park, met buurtmoestuin, biologisch eettentje, een energie opwekkende speeltuin, een sustainable dancefloor en lantaarnpalen met bewegingssensor en zonnecollectoren.
Tsja… niemand had hen verteld dat ze niet ambitieus mochten zijn. En ze brachten het zo enthousiast dat zelfs de duurzaamheidsexperts van de Provincie enthousiast werden en wilden helpen om het te laten slagen.

Al snel bleek dat een compleet nieuw park aanleggen iets boven onze pet ging. (Tenzij alle jongeren een half jaar gingen stoppen met school en fulltime tuinman, architect, beleidsmedewerker, econoom, marketeer, opbouwwerker etc. ging worden; maar dat vond niemand een goed idee)
We hebben er daarom voor gekozen om te kijken met welke partners we onderdelen van ons plan konden uitvoeren.
En daar ontstonden 2 concrete projecten uit.

Met de gemeente Heerenveen en Speelkracht zijn we op dit moment druk bezig met het ontwerpen van een energie opwekkende speeltuin voor hun Smuk en Sunig programma.
En met de gemeente Leeuwarden en de Friese Milieufederatie zijn we in de Potmarge een Pluk de Stad route aan het uitstippelen om mensen bewust te maken van al het lekkers dat gewoon naast de deur groeit en gratis geplukt kan worden. Toch duurzamer dan een mango van de andere kant van de wereld.

Het allerleukste van deze manier van werken is dat het JongerenPlatform van de provincie Friesland op deze manier echt onderdeel wordt van het netwerk op het gebied van duurzaamheid. Niet alleen in Friesland, maar ook contacten met nationale initiatieven als het Springtij Festival en De Nacht van de Duurzaamheid. Super inspirerend en leerzaam voor de jongeren. Maar ook goed voor de provincie dat de provincie door zo’n enthousiaste groep vertegenwoordigd wordt op al die plekken.

Doordat we niet alleen praten maar ook concreet dingen doen draagt de provincie bovendien bij aan “actief burgerschap” zoals dat zo mooi heet. En actief burgerschap blijkt steeds noodzakelijker nu er op praktisch alle overheden flink bezuinigd moet worden. Met het JongerenPlatform proberen we te laten zien dat dit niet alleen maar crisis oplevert, maar ook veel kansen.

Laten we gewoon zelf doen wat we belangrijk vinden. En laten we hopen dat er meer overheden zijn die er voor kiezen om al die waardevolle initiatieven van jongeren (en volwassenen natuurlijk :-) ) te stimuleren en ondersteunen. Blijkbaar kan het :-) De Provincie Friesland en het JPF laten het al zien!

 

0

 
Tuesday 19 July

Jimmy’s

Door Jessica Prickartz

Door Jessica Prickartz

Jimmy’s is de plek waar jongeren terecht kunnen voor alles wat ze willen weten of doen. Jimmy’s is de schakelfunctie tussen professionele organisaties, ondernemers, creatieve geesten, jongeren met antwoorden en jongeren met vragen of plannen (en vaak overlappen die elkaar :-) )

Afgelopen jaar heb ik het MJD meegeholpen met het ontwikkelen van Jimmy’s. Eigenlijk is Jimmy’s het Groningse antwoord op het Centrum voor Jeugd en Gezin (CJG) voor jongeren. Want natuurlijk zijn er jongeren met vragen. En natuurlijk willen we als samenleving graag dat zo veel mogelijk jongeren zorgeloos (en dus niet overbelast) door het leven stuiteren. Maar de meeste jongeren stappen echt niet binnen bij een CJG met de kans dat ze hun zwangere buurvrouw tegen komen. Een typisch geval van een te hoge drempel.

Maar hoe moet het dan wel? Tsja, er zijn vast meerdere mogelijkheden. Wij hebben in ieder geval besloten om het samen met jongeren te doen. Dus jongeren hebben nagedacht over de inrichting, het verhaal wat we vertellen, de mensen die er werken, de marketing. Maar ze hebben ook de website gebouwd, de vormgeving gemaakt, voorlichting gegeven, gave acties uitgevoerd, openingsfeestjes georganiseerd etc.
En… de voorlopige conclusie is: het werkt!

Jimmy’s zit in de Herestaat in Groningen en het is een levendige plek. Geen hangplek maar een plek waar jongeren komen om iets bij te dragen, om nieuwe dingen te leren en om anderen te helpen. Ook jongerenwerkers en jeugdhulpverleners komen nu zo langzamerhand langs met hun jongeren/ cliënten zodat zij in een andere omgeving positieve ervaringen op kunnen doen en weten (en hopelijk aan anderen vertellen) dat je bij Jimmy’s terecht kan voor alles wat je wilt weten of doen.

Deze co-creatie aanpak spreekt blijkbaar aan. Want op dit moment zijn we ook een Jimmy’s in Stadskanaal aan het ontwikkelen samen met jongerencentrum De Kwinne, en er zijn al plannen aan het ontstaan bij andere gemeentes. Dus wie weet?
Het leuke vind ik dat elke gemeente enerzijds dezelfde vraag heeft (hoe kunnen we jongeren op een goede en leuke manier van goede informatie en advies voorzien) en anderzijds is elke beginsituatie weer anders waardoor de cocreatie aanpak ook steeds weer nieuwe resultaten en manieren van werken oplevert.

To be continued

 

1

 
Tuesday 19 July

Een Slimmerkunde visie voor onderwijs

Soms doe je van die projecten die dan hele leuke semi-onverwachte bijeffecten hebben. Zo schreven we Slimmerkunde eigenlijk voor middelbare scholieren. We wilden hen graag tools leren om slimmer te leren en slimmer te leven (on- en offline!) Maar nu blijkt dat docenten en mediacoaches ook vaak erg geïnteresseerd zijn in het gedachtegoed achter Slimmerkunde.

door Kim Ravers

door Kim Ravers

Ik heb het idee dat er heel veel scholen zijn die op zoek zijn naar een positieve manier om met nieuwe media om te gaan. En vooral naar een passende visie – zodat ze niet domweg hyves, twitter, facebook en smartphones hoeven te verbieden- maar dat ze nadenken over de toegevoegde waarde en de beperkingen van nieuwe media voor het onderwijs en het leervermogen van hun leerlingen en docenten.
Want eigenlijk gaat Slimmerkunde natuurlijk ook over flexibel omgaan met alle mogelijkheden die er zijn. Het gaat over open staan voor alle mogelijkheden om leerlingen en docenten te stimuleren om zo leuk mogelijk zo goed mogelijk te presteren. Het gaat over ontdekken wat je wilt, hoe je dat wilt, en het vervolgens ook doen.

Internet heeft een wereld aan mogelijkheden geopend die voorheen niet zichtbaar, of zelfs ondenkbaar, waren. Nu vind je alleen voor de ipad al bijna 10.000 educatieve apps. Kennis opdoen was nog nooit zo makkelijk en leuk.

Uiteraard zijn er ook gevaren. Verhalen over 13 jarige meisjes die afspraakjes maken met ouwe kerels via hyves, zijn een horrorbeeld voor alle ouders en docenten. De vraag is niet of dat erg is, en of je daar alert op moet zijn als volwassene (en jongere). Dat spreekt voor zich. De vraag is hoe je er mee om wilt gaan.

Het verkeer is ook gevaarlijk. Daarvoor hebben we zijwieltjes, rijbewijzen, zebrapaden en verkeerslessen uitgevonden. Maar ook autovrije zondagen, bebouwde kommen, talloze fietspaden, crossfietsen crossbanen en andere positieve oplossingen die de mogelijkheden van mobiliteiten verkeer optimaal benutten.

Dus volgens mij is de vraag voor alle scholen: Hoe maak je leerlingen en docenten bewust van je mogelijkheden en risico’s die nieuwe media biedt? En hoe wil je dat ze daar mee omgaan?

Ik ben erg benieuwd naar scholen die hier al heel bewust een visie op hebben ontwikkeld. Ik denk echt dat jullie een voorbeeld kunnen zijn voor onderwijsland. Ik hoor ze graag!

 

5

 
Sunday 06 February

Slimmerkunde; practice what you preach

Afgelopen half jaar heb ik met een groep mensen samengewerkt aan de lesmethode Slimmerkunde. Slimmerkunde helpt jongeren (én volwassenen) om slimmer om te gaan met hun studie en om meer uit hun leven te halen.

De ontwikkeling van Slimmerkunde ging op een “slimme” manier. Enthousiaste lifehackers, ondernemers, docenten & onderwijsvernieuwers uit heel Nederland werkten via twitter, googledocs, mail en een paar IRL meetings samen om met elkaar de methode te maken. Omdat we het belangrijk vinden en ook omdat het heel erg leuk was.

Slimmerkunde from Bergervoet Productions on Vimeo.

Het is ontzettend gaaf om te merken wat een gezamenlijk doel doet met een groep mensen. Een groot van de auteurs kende elkaar niet voordat we startten met de ontwikkeling van Slimmerkunde. En een groot deel van de auteursgroep zou elkaar ook niet zo maar tegenkomen in het dagelijks leven. We wonen verspreid over heel NL, van Groningen tot Zuid Limburg. De jongste auteur is net twintig, de oudste achter in de 50. Sommige auteurs zijn student, andere ondernemer, onderwijsontwikkelaar, nieuwe media specialist of school directeur. Kortom, we zijn een bont gezelschap, met in ieder geval 1 gezamenlijk doel: een bijdrage leveren aan de ontwikkeling van jongeren en het onderwijs. Iedereen nam zijn eigen verantwoordelijkheid, iedereen droeg bij naar eigen vermogen en expertise. En Tjeu Seeverens, initiatiefnemer en bedenker van Slimmerkunde, leek in niks over een traditionele leidinggevende. Hij was een aanjager, en inspiratiebron. Hij doet, net als wij, waar hij goed in is en daardoor is Slimerkunde een onwijs mooi voorbeeld van een 1+1=11 project

Hoe groot was de kans 30 jaar geleden dat zo’n gemixte club, zo gelijkwaardig en allemaal vanuit onze eigen expertise meewerkte aan 1 project? Dat is toch echt wel een nieuwe ontwikkeling die op gang is gebracht door de mogelijkheden die o.a. internet ons biedt.

Ik ben in ieder geval blij om onderdeel te zijn van zo’n inspirerende club mensen. En we merken dat het ontzettend aanstekelijk werkt, van alle kanten bieden mensen aan om te helpen met door ontwikkelen. We kregen ontzetten positieve reacties op de NOT en de eerste aanvragen voor workshops beginnen al binnen te komen.

Ik ben heel benieuwd hoe Slim Nederland uiteindelijk kan worden. Lang leve de kennis economie :-)

 

3

 
Tuesday 01 February

7 Days of Inspiration – een groot sociaal experiment in Nederland

Ik ben ergens aan begonnen en ik heb geen idee hoe het gaat aflopen. Soms voel ik me een stuiterbal omdat zo veel mensen zulke gave dingen toevoegen. Soms wil ik me het liefst verstoppen onder m’n dekbed omdat ik geen idee heb wat de beste volgende stap is om te zetten… Samen met Nils Roemen, Martijn Aslander, Olga Plokhooij en Abdul Advany is in 2009 het idee ontstaan om Nederland een upgrade te geven. Gewoon omdat het kan… We noemen dit experiment 7 Days of Inspiration.

Wat is 7di

7 Days of Inspiration laat zien hoe het ook kan. Al vanaf april 2010 werken honderden mensen belangeloos samen om Nederland een stukje mooier en beter te maken. Zij laten zien, dat je door veel mensen te verenigen bergen kunt verzetten. En dat helemaal zonder financiële middelen! Door het hele land zijn mensen actief met eigen initiatieven, aan de hand van 6 thema’s: zorg, werk, duurzaamheid, versimpelen, onderwijs en voeding.  In de week van 28 februari tot en met 6 maart zetten we een schijnwerper op deze initiatieven.
Waarom? Nederland is een land van overvloed. Er is enorm veel sociale overwaarde.
Iedereen heeft wel eens ideeën, tijd, spullen, ruimte of goede raad over. Veel mensen zijn
bereid om dit in te zetten voor een mooiere, betere wereld, maar vaak weten ze niet hoe. Ook 7 Days of Inspiration weet niet precies hoe het moet, maar onder het motto “als je het niet probeert kom je er nooit achter” gaan we laten zien wat je kan bereiken met sociale overwaarde door samen te werken en mensen en ideeën te verbinden.

We werken samen als een zwerm, die steeds groter wordt. We dagen zo veel mogelijk
mensen uit om bij te dragen op thema’s die hen raken, op een manier die bij hen past. Iedere vorm van hulp is welkom!

Werken met sociale overwaarde
Iedereen heeft wel een beetje sociale overwaarde. Waarde die nu onbenut blijft. Denk aan tijd, ideeën, ruimte, spullen, materialen, kennis en een netwerk. Als je al deze stukjes waarde op een slimme manier met elkaar verbindt, kun je het onmogelijke bereiken. Kunnen we bergen verzetten! Tijdens 7 Days of Inspiration zetten honderden mensen sociale overwaarde in; verbinden we krachten en ideeën om Nederland blijvend mooier te maken.

De zwerm
Organogrammen en functieprofielen? Daar houdt 7 Days of Inspiration zich niet mee bezig. Bij 7 Days werken we met zwermen: informele netwerken die kennis, expertise en contacten uitwisselen. Die zwermen kunnen wisselen van samenstelling, maar vormen als geheel een stevig fundament van 7 Days en zorgen voor continue voortgang. Er is een landelijk 7 Days team, er zijn stedenteams en teams per initiatief. Er is overlap en uitwisseling. Maar vooral: de kracht van samenwerking en van collectieve ‘zwermintelligentie’… en zwermdaadkracht!

Samenwerken op basis van passie, intrinsieke motivatie, verantwoordelijkheidsgevoel

Waarom doen er zoveel mensen mee met 7 Days? Omdat ze dat willen!
Omdat ze vinden dat Nederland best een stukje mooier mag worden en omdat ze daar graag een bijdrage aan leveren. Omdat ze vinden dat als je wilt dat er iets verandert, dat je het moet veranderen! Niet wachten tot anderen het doen, nee, zelf beginnen.
Ze doen ook mee vanuit passie. En om te leren. Want iedereen binnen 7 Days bepaalt zelf op welke manier hij een bijdrage levert. Wil je organiseren of doen? Schrijven of timmeren? Meedenken of netwerken? Koffie zetten of een LinkedIn groep starten?

Leren van sociale experimenten die ook mogen mislukken

Eén van de kernwaarden van 7 Days is: fouten maken mág. Het is beter dat er wel iets gebeurt en fout, dan dat er helemaal niets gebeurt. Hoe kan het ook anders? Nog nooit is in Nederland een project zoals 7 Days gedaan. We weten allemaal hoe het zou kunnen, maar niet of dat de beste manier is.
Want hoe organiseer je zo’n groot project zonder formele organisatie? Hoe realiseer je alle deelprojecten met allerlei resources behalve geld? Hoe benut je de talenten van mensen zonder enige vorm van controle? Hoe hou je elkaar betrokken en actief zonder hiërarchie? Hoe werk je naar een doel dat dat dynamisch is, maar daardoor niet vaststaat?
Door te doen en door te leren! En er is al veel geleerd…

En wat doen we dan?

Meer info over 7di en wat we nou daadwerkelijk door heel Nederland aan het uitvoeren zijn vind je op www.7di.nl

 

6