Het is weer de tijd van het jaar dat jongeren zich druk beginnen te maken over studiekeuze. Examens komen dichterbij. Of als je al studeert begin je halverwege je jaar te merken dat dit toch niet echt iets voor jou is. Best lastig. Want hoe weet je met je korte levenservaring nou wat goed bij je past? Waar je goed in bent? Waar je gelukkig van gaat worden? Met welke studiekeuzes je een lekker leventje kan gaan leiden? Welke studies tot welke beroepsmogelijkheden leiden?
(filmpje Shift Happens: we leiden op voor banen die nu nog niet bestaan).
Voor sommige jongeren is al duidelijk wat ze willen worden vanaf dat ze kind zijn (dokter, brandweerman, juf etc.) maar voor veel jongeren is de hoeveelheid keuzes overweldigend (zie filmpje Paradox of Choice)

Maar hoe ga je dan kiezen? Door een gesprek met een decaan: iemand die je niet kent die dan ineens Het Antwoord moet weten? Een beroeps/studiekeuzetekst waarbij de volledige complexiteit van de werkelijkheid ineens is veranderd in een lijst van meerkeuzevragen? Allebei hele handige hulpmiddelen en het is voor sommige jongeren onwijs waardevol om hier op zo’n manier bij stil te staan. Maar toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat een deel van het hoge schooluitval gehalte deels te wijten is aan de moeilijkheid voor jongeren om goede keuzes te maken. (Ik zou nu in kunnen gaan op de neurologische kant van het verhaal dat puberbreinen nog helemaal niet in staat zijn om dit soort keuzes goed zelfstandig te maken, maar dat bewaar ik voor een andere keer.)

Ook ik heb niet De Oplossing, maar ik had laatst wel een fantastische ervaring die me aan het denken zette…

Bij een van de Jimmy’s die we nu aan het opstarten zijn, hebben jongeren bedacht dat ze filmpjes willen maken om jongeren te wijzen op het bestaan van Jimmy’s en waarvoor je er terecht kan. Het was een super leuk en gemotiveerd groepje waarvan een meisje als meisjesdroom heeft om actrice te worden. Maar ja… geen van hen had ervaring met filmpjes maken. Bij Jimmy’s werken we met co-creaties met experts en het koppelen aan jongeren die er wel ervaring mee hebben. Zo kwamen we bij de jongens van Creavime. Flemon is echt een super gemotiveerde gast die enthousiast vertelt over zijn werk. Zo enthousiast dat hij super natuurlijk de leiding over het groepje nam en alle jongeren in zijn vakgebied meenam.
En toen gebeurde het… Alle jongeren, dus niet alleen het meisje die actrice wilde worden, gingen Flemon ‘t hemd van z’n lijf vragen. Wat leer je op jouw school? Wat kan je ermee worden? Hoe zit het met toelating? Hoe zijn de docenten? Waarom doe je dit soort dingen in je vrije tijd? Etc etc…

Het leek wel of zijn enthousiasme en motivatie ook iets aanwakkerde in de anderen. Flemon was vastbesloten om er een succes van te maken. Dus zij gingen ineens ook op onderzoek uit om zelf te ontdekken hoe zij wilden bijdragen en wat bij hen paste.

Dit was officieel natuurlijk geen studievoorlichting. Dit gaat er ook vast niet voor zorgen dat het groepje die er bij was nu ook allemaal dezelfde opleiding als Flemon gaan doen. Of dat de keuze die ze maken gelijk de goede keuze gaat worden. Maar ik weet wel zeker dat dit in ieder geval een klein beetje heeft bijgedragen aan het idee dat ook zij iets kunnen vinden waar ze net zo enthousiast over zijn en goed in worden als Flemon enthousiast is over film.

Dus wat zou er gebeuren als jongeren in de loop van hun school carrière een aantal keer (of heel vaak ) in aanraking komen met andere jongeren die hun “ding” of talent al hebben gevonden. Dat ze al spelende en experimenterend er achter kunnen komen wat ze tof vinden om te doen.

Een paar jaar geleden bedachten Elroy Eefting, Rozemarijn Knollema en ik al de KIK jongerenprojecten, ontzettend verschillende projecten waar jongeren in mee zouden kunnen werken om hun talenten te ontdekken en ontwikkelen. Daar zat ook al een stukje peer – to – peer samenwerking in om van elkaar te leren. Maar nu ik het met Jimmy’s een aantal keer in actie heb gezien begin ik steeds meer te denken dat we echt op het goede spoor zaten, en dat – onbewuste- peer to peer samenwerking wel eens heel waardevol kan zijn voor jongeren die nog niet goed weten wat ze kunnen of willen.

Hoe gaaf zou het zijn als we komende jaren allerlei best practices konden verzamelen op dit gebied? Zodat we de jongeren die hun talent hebben gevonden ook echt in de spotlight kunnen zetten? Hun een platform geven om hun kwaliteiten verder te ontwikkelen én over te brengen op anderen? En dat zo andere jongeren kansen krijgen om ook hun eigen kwaliteiten te ontdekken?

Zie ik iets over het hoofd of is dit een duidelijk geval van win-win- win?

Vandaag organiseerde het jongerenplatform van de provincie Friesland een bijeenkomst; Tuke Takomst. We gingen het met jongeren, beleidsambtenaren, docenten, ondernemers en andere professionals hebben over de toekomst van jongeren in Friesland. En wauw, wat was het leuk om te zien hoe ze dat hadden neergezet. Ik ben echt trots! Wat tof dat ik zo’n leuke club jonge mensen mag begeleiden en dat ze dan zo betrokken en inhoudelijk bezig zijn met onderwerpen als talentontwikkeling, de braindrain in Friesland, het ambitieniveau van Friezen en hoe je in godsnaam Friesland interessant kan maken/ houden voor jongeren.

Even een paar highlights

* Uit de groep van Paul Molenaar (ROC Friese Poort) en Willem Reek (provincie Friesland) kwam beiden het initiatief om te bedenken hoe we naast een braindrain ook een brain-import kunnen organiseren. Dus “buitenstaanders” naar Friesland toe trekken… Leuk hoe die ideeen parrallel ontstaan.

* Willem Reek (programmamanager Provincie Friesland) was voor mij ook een highlight op zich. De vorige keer dat ik hem aan de slag zag met een groep jongeren was hij vooral erg goed in beleidsmatig uitleggen over zijn werk rondom de kenniseconomie en het belang daarvan. Een goed verhaal, maar hoe langer het verhaal duurde hoe meer jongeren glazig voor zich uit keken. Deze keer was het echt 180 graden anders. Hij stimuleerde en prikkelde de jongeren om zelf hun verhaal, mening en creativiteit toe te voegen aan het groepsproces. Heel tof!

* Mauk Mulder was ook aanwezig met zijn verhaal over macht en hoe je als jongere/ minder machtige toch invloed kan uitoefenen op soms ingewikkelde situaties. Sommige jongeren voelden een generatiekloof, maar hij heeft ook aardig wat mensen aan het denken gezet. Ik hoorde zelfs dat een meisje achteraf haar persoonlijke dillema nog even aan hem voor had gelegd. Ze kreeg advies op maat van Mauk. Gaaf toch? Hoe vaak krijg je de kans om De Expert op het gebied van macht, rechtstreeks vragen te stellen?

* De ideeën van Frank Zijlstra en Glen Wolters om het ambitieniveau van Friezen op te krikken viel ook in goede aarde. Droomportfolio’s, hobby’s die sterk verbonden worden met scholen, en een inspiratiebeurs om te ontdekken welke dingen je boeiend vind ipv welk beroep je wilt uitoefenen kwamen aan bod. Die jongens hebben in ieder geval geen gebrek aan ambitie. Wat hun betreft is de sky the limit in Friesland.

* Marijke Roskam! Zij was nog eens een highlight! Als je ooit een frisse betrokken dagvoorzitter nodig hebt? Dan moet je haar bellen. Heel persoonlijk, to the point en met mooie kritische vragen hield ze de hele groep alert en in beweging. En dat terwijl ze ‘s nachts pas om half 4 thuis was na haar nachtprogramma op de radio… Wauw, plus 1 voor Marijke (Schijnt dat “Plus 1″ het nieuwe woord is om mensen een compliment te geven )

* Joke Lunsing (docent NHL) zei iets wat in ieder geval bij mij een bruisend effect had. Ze zei: “Volgens mij is dit nog maar het topje van de ijsberg! Stel je voor dat we gesprekken tussen jongeren en professionals regelmatig organiseren en dat door heel Friesland!” Even later sloot Maarten Visser (coördinator van MEP) hierbij aan door te vertellen dat hij de dag nog waardevoller had gevonden als er nog wat meer kennis was ingebracht door de gevestigde partijen zoals de Kamer van Koophandel. Dan hadden jongeren ook gemerkt hoeveel kansen en mogelijkheden er al voor het oprapen liggen.

* Wiske Wulf is ook een vermelding waard. Van te voren waren er best wel wat jongeren die dachten: “hmmm een verhalenmeisje, wat moeten we ons daar bij voorstellen?” Maar het blijkt dat sprookjes toch echt van alle tijden zijn, zeker als ze zo goed verteld worden als door Wiske. Jeetje mineetje, wat een verhaal over De Nozele Prinses die zelf haar leven vorm geeft!

* Hmm over de jongeren van het Jongerenplatform had ik al opgeschept he? Ok nog even heel kort dan… Als iemand nog 1 keer tegen mij zegt dat jongeren niet betrokken zijn bij wat er speelt in de wereld dan ga ik ze gelijk koffie laten drinken met de jongeren van het jongerenplatform. Zij hebben hard gewerkt! Zich ingelezen, interviews gedaan, geklooid met videomateriaal, enquetes gehouden en natuurlijk de Tuke Takomst dag georganiseerd. Voor alle werkgevers in Friesland: houd ze in de gaten! Zij gaan het stuk voor stuk ver schoppen

En nu dan?

Nu gaan we eerst weekend vieren. Dan gaan we alle input en ideeen even een tijdje lekker laten bruisen en gisten. Om natuurlijk uiteindelijk met een concreet plan te komen voor de Provincie, hoe wij als jongeren vinden dat de toekomst van Friesland nog mooier kan worden

Als je nieuwsgierig bent, laat dan een berichtje achter, dan stuur ik je tzt de informatie toe!